De schreeuw van de meeuw
Door: meesterhenk
30 Mei 2011 | Spanje, San Vicente de la Barquera
San Vincente de la Barquera 459 km
Hoi luitjes,hier ben ik dan eindelijk weer. Voor vodafoon is hier nog een wereld te winnen. In Santiago viel de verbinding ineens weg en daarna lukte er niets. Maar goed. Inmiddels ben ik al weer best opgeschoten. De weg langs de kust valt wel wat tegen maar.... ik was nog maar net aan zee of ik hoorde een zilvermeeuw. Voor Heldernaren een teken van.. hier moet ik zijn. Er is echter wel een groot verschil. Je fietst hier van dorpje naar dorpje en die liggen allemaal hoog. Tussenin een riviertje. Dus: fikse afdaling, rio , fikse klim. Ik kan het woord rio bijna niet meer zien. Zo gaat het tot nu toe al wel 100 keer. Maar goed, daar word je sterk van, maar dat wil ik eigenlijk helemaal niet.
Wat wel opvalt is dat fietsers elkaar groeten. Net als moterrijders in Nederland. Gisteren was het zondag en hadden alle Spanjaarden hun fiets gepakt dus heel veel met een hand aan het stuur fietsen. Af en toe best link maar wel leuk.
Ik vind het ook erg leuk dat zoveel kinderen van school mij een beetje volgen. Echt iets om zelf ook een keer te doen. Lekker fietsen in de vrije natuur.
Ik stond er wel van te kijken dat ik mogelijk de Sarkonflits haal. Hele eer en dat ik dat nog mag mee maken. Wees eens blits en je komt in de flits...
Ik kom steeds meer in aanraking met de lopers. Het zijn er lang niet zoveel als op de franse route maar omdat er nu plaats is in een alberque spreek ik ze. Als ik die voeten zie.... allemaal hebben ze wel wat. Er lopen er heel wat te hinkepinken. De farmacia doet goede zaken. En toch... voor zessen zijn ze al weer op pad. Petje af. Als ze in een alberque komen liggen ze vaak al vast uren op bed, nemen een voetenbadje, eten wat en om half negen is het pitten geblazen. Ik was twee dagen geleden de laatste. Ik ging om kwart over negen naar bed en ondertussen werd de wedstrijd van het jaar gespeeld. Wat zijn die Spanjaarden gek van voetbal. Onderweg zag ik shirts, zelfs een beker aan een touwtje en toen kreeg ik een sms van Jacq en toen wist ik het zeker, Barcelona had gewonnen.
Twee dagen geleden zijn wij door de politie van de autosnelweg geplukt. Wij snapten er niets van. We reden op de N634 en ineens was die autosnelweg. Een paar alleen maar spaans sprekende agenten hebben ons uiteindelijk van de weg af geholpen. Ze begonnen heel kwaad , ik heel dom, toen zelfs een papiertje waarop de wegnummers stonden waarop we verder moesten. Zo kan het dus ook. Deze actie heeft ons wel veel tijd opgeleverd. We kwamen niet in de stad, in tegenstelling met bijv. Gijon,waar de uitvinder van het rode stoplicht woont. Wat is dat een knots van een stad. Het heeft ons zeker een uur gekost om daar door te komen. Ook Llanes was een groot probleem. Alles eenrichting en net de verkeerde kant op. Borden kennen ze in de steden ook nauwelijks dus... fietsen op de zon. Dat heb ik van mijn zoon geleerd.
Rond Santiago zag ik veel schoolbussen met de naam Freire er op. Altijd leuk. Net als dat ik in Zwitserland een reparatiebusje zag rijden met Federer erop. Zo kom je overal leuke namen tegen.
Ik zie ook zeer regelmatig de zee. Gisteren waren weop de camping en heb ik foto-s kunnen maken van versteende dinopoten. Als ik weer foto-s plaats doe ik die er wel bij.
Ik werk nu met een spaans toetsenbord. Het gekke is dat de tekens op het toetsenbord niet allemaal de tekens zijn die ik wil, terwijl ze er wel staan. Zo kan ik nergens een komma vinden voor het meervoud van foto, van daar. Altijd beter dan een frans toetsenbord.
Donderdag had ik eindelijk een lekke band, sterker nog ik had er twee. Nadat er een fikse schroef uit mijn band gehaald was ging 10m km verder mijn reserveband ook plat. Twee banden gerepareerd en.... geen lekke band meer. Drie plakkertjes vond ik nogal veel maar goed, het werkt. Elke keer als ik over een steentje rijd denk ik wel... het zal toch niet en erliggen hier nogal veel steentjes.
Zo, dat was een flink verhaal. Ik ben heel blij dat ik ook terug rijd want dan zie ik ook de andere kant. Wel leuk is het dat heel veel mensen verbaasd opkijken als ze zien dat wij al in Santiago geweest zijn. Wij hebben ervaring en dat is ook wel eens leuk.
Wat ik ook leuk vind is de speciale pelgrimsmenu-s. Hoe het allemaal heet weet ik niet maar ik zelfs schelpen gegeten die ik op het wad vind. Foei toch. Paella blijft bij mij favoriet.
En Lex, als je een keer een eind wil lopen.... ik heb een goede tip.
Het ga jullie goed, bon camino.
Henk
Hoi luitjes,hier ben ik dan eindelijk weer. Voor vodafoon is hier nog een wereld te winnen. In Santiago viel de verbinding ineens weg en daarna lukte er niets. Maar goed. Inmiddels ben ik al weer best opgeschoten. De weg langs de kust valt wel wat tegen maar.... ik was nog maar net aan zee of ik hoorde een zilvermeeuw. Voor Heldernaren een teken van.. hier moet ik zijn. Er is echter wel een groot verschil. Je fietst hier van dorpje naar dorpje en die liggen allemaal hoog. Tussenin een riviertje. Dus: fikse afdaling, rio , fikse klim. Ik kan het woord rio bijna niet meer zien. Zo gaat het tot nu toe al wel 100 keer. Maar goed, daar word je sterk van, maar dat wil ik eigenlijk helemaal niet.
Wat wel opvalt is dat fietsers elkaar groeten. Net als moterrijders in Nederland. Gisteren was het zondag en hadden alle Spanjaarden hun fiets gepakt dus heel veel met een hand aan het stuur fietsen. Af en toe best link maar wel leuk.
Ik vind het ook erg leuk dat zoveel kinderen van school mij een beetje volgen. Echt iets om zelf ook een keer te doen. Lekker fietsen in de vrije natuur.
Ik stond er wel van te kijken dat ik mogelijk de Sarkonflits haal. Hele eer en dat ik dat nog mag mee maken. Wees eens blits en je komt in de flits...
Ik kom steeds meer in aanraking met de lopers. Het zijn er lang niet zoveel als op de franse route maar omdat er nu plaats is in een alberque spreek ik ze. Als ik die voeten zie.... allemaal hebben ze wel wat. Er lopen er heel wat te hinkepinken. De farmacia doet goede zaken. En toch... voor zessen zijn ze al weer op pad. Petje af. Als ze in een alberque komen liggen ze vaak al vast uren op bed, nemen een voetenbadje, eten wat en om half negen is het pitten geblazen. Ik was twee dagen geleden de laatste. Ik ging om kwart over negen naar bed en ondertussen werd de wedstrijd van het jaar gespeeld. Wat zijn die Spanjaarden gek van voetbal. Onderweg zag ik shirts, zelfs een beker aan een touwtje en toen kreeg ik een sms van Jacq en toen wist ik het zeker, Barcelona had gewonnen.
Twee dagen geleden zijn wij door de politie van de autosnelweg geplukt. Wij snapten er niets van. We reden op de N634 en ineens was die autosnelweg. Een paar alleen maar spaans sprekende agenten hebben ons uiteindelijk van de weg af geholpen. Ze begonnen heel kwaad , ik heel dom, toen zelfs een papiertje waarop de wegnummers stonden waarop we verder moesten. Zo kan het dus ook. Deze actie heeft ons wel veel tijd opgeleverd. We kwamen niet in de stad, in tegenstelling met bijv. Gijon,waar de uitvinder van het rode stoplicht woont. Wat is dat een knots van een stad. Het heeft ons zeker een uur gekost om daar door te komen. Ook Llanes was een groot probleem. Alles eenrichting en net de verkeerde kant op. Borden kennen ze in de steden ook nauwelijks dus... fietsen op de zon. Dat heb ik van mijn zoon geleerd.
Rond Santiago zag ik veel schoolbussen met de naam Freire er op. Altijd leuk. Net als dat ik in Zwitserland een reparatiebusje zag rijden met Federer erop. Zo kom je overal leuke namen tegen.
Ik zie ook zeer regelmatig de zee. Gisteren waren weop de camping en heb ik foto-s kunnen maken van versteende dinopoten. Als ik weer foto-s plaats doe ik die er wel bij.
Ik werk nu met een spaans toetsenbord. Het gekke is dat de tekens op het toetsenbord niet allemaal de tekens zijn die ik wil, terwijl ze er wel staan. Zo kan ik nergens een komma vinden voor het meervoud van foto, van daar. Altijd beter dan een frans toetsenbord.
Donderdag had ik eindelijk een lekke band, sterker nog ik had er twee. Nadat er een fikse schroef uit mijn band gehaald was ging 10m km verder mijn reserveband ook plat. Twee banden gerepareerd en.... geen lekke band meer. Drie plakkertjes vond ik nogal veel maar goed, het werkt. Elke keer als ik over een steentje rijd denk ik wel... het zal toch niet en erliggen hier nogal veel steentjes.
Zo, dat was een flink verhaal. Ik ben heel blij dat ik ook terug rijd want dan zie ik ook de andere kant. Wel leuk is het dat heel veel mensen verbaasd opkijken als ze zien dat wij al in Santiago geweest zijn. Wij hebben ervaring en dat is ook wel eens leuk.
Wat ik ook leuk vind is de speciale pelgrimsmenu-s. Hoe het allemaal heet weet ik niet maar ik zelfs schelpen gegeten die ik op het wad vind. Foei toch. Paella blijft bij mij favoriet.
En Lex, als je een keer een eind wil lopen.... ik heb een goede tip.
Het ga jullie goed, bon camino.
Henk
-
30 Mei 2011 - 19:42
Gerard:
Hoi Henk,
Weer een mooi verhaal,misschien kom je nog een fietsenwinkel tegen,zou ik toch maar een reservebandje meenemen,je weet maar nooit met al die steentjes en schroeven.
Vandaag een bloedhete dag hier,nu weer regen,neem jij het mooie weer maar mee voor de zomer.
Gr Gerard. -
30 Mei 2011 - 20:21
Rob:
Ik weet niet of het door de invloed van de schreeuwende meeuwen komt, maar dit was een bijzonder leuk verslag om te lezen! Laat ons niet te lang wachten op je volgende verslag, ook al moet je het op een Chinees toetsenbord maken:-)! -
31 Mei 2011 - 07:25
Ilse Molijn:
Geweldig je reisverslag. Ik hoor het je zo vertellen...
Goeie reis en geniet van de tocht!! -
31 Mei 2011 - 19:31
Erik Oude Nijhuis :
Goed te lezen dat je al weer op de terugweg bent Henk. Succes. -
01 Juni 2011 - 14:12
Diny:
Hoi Henk,
Geweldig zo'n reis en wat een tempo, ongelooflijk.
Je komt vast wel in het guiness book of records, als snelste de afstand fietsen den helder-santiago v.v
Geniet vooral van je reis.
gr. Diny
-
01 Juni 2011 - 20:06
Arnoud ON:
Tip: luister vaker naar je zoontje! -
01 Juni 2011 - 20:13
Zoe ON:
Opa wanneer gaan wij weer eens fietsen? Je hebt dan toch geen prik meer op je gezicht? -
01 Juni 2011 - 20:16
Kay ON:
Hoi opa! Ik zit nu alweer dik een maand op de creche! Alle leidsters zijn dol op mij! Kom je mij daar straks eens ophalen? Mijn vader heeft daar op school gezeten! Wil je mij dan ook in het karretje overal mee naar toe nemen? -
01 Juni 2011 - 20:19
Sophie En Bone ON:
Hallo vriend!
Wij missen u heel erg! Vooral dat langdurige aaien en alle aandacht als u hier bent! Hopelijk ontmoet u op reis ook leuke viervoeters! Tot aaien! -
09 Juni 2011 - 19:49
Brenda:
Weet je wat wel eens helpt henk ctrl shift
dan krijg je vaak wel de cijfers/ letters die je wilt. soms toets je die per ongeluk in en dan krijg je vaak rare tekens
tip van Brenda
Voor de rest gaaf om te lezen dat je al weer op de terug weg ben
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
